Η ενασχόλησή μου με τον τουρισμό προέκυψε από την αγάπη μου για τη φιλοξενία, τη ρεθυμνιώτικη φιλοξενία που είχα διδαχθεί από τη μάνα μου στην Κρήτη. Πραγματική φιλοξενία σημαίνει γενναιοδωρία. Και οι Κρητικοί και όλοι οι Έλληνες είμαστε γενναιόδωροι και ανοιχτόκαρδοι. Προσφέρουμε ό,τι καλύτερο διαθέτουμε.

Χρόνια τώρα, με όλες μας τις δυνάμεις, ηθικές και υλικές, προσπαθούμε να είμαστε δίπλα σε όσους έχουν ανάγκη, να συνδράμουμε την Πολιτεία σε κοινωφελή έργα και παράλληλα στηρίζουμε και διαφυλάττουμε την κρητική παράδοση και την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά. Γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αποτελούν τα στέρεα θεμέλια για να χτίσουμε το παρόν και το μέλλον.

Ως άνθρωπος της δουλειάς και των έργων ποτέ δεν ξέχασα από πού ξεκίνησα. Προπάντων δεν ξέχασα την ευθύνη και την υποχρέωσή μου απέναντι στη ρεθυμνιώτικη κοινωνία που μας στήριξε και μας στηρίζει σε όλα μας τα βήματα και κάθε μου προσφορά τη βλέπω ως αντίδωρο στο γενέθλιο τόπο μου και τους ανθρώπους του.

Με πυξίδα το Ρέθυμνο η προσφορά μας επεκτείνεται σε όλη την Ελλάδα, στα πιο ακριτικά μέρη, εκεί που απλώσαμε επιχειρηματικά τα φτερά μας και ο τόπος και οι άνθρωποι μας καλωσόρισαν χωρίς επιφυλάξεις. Και αυτό για μένα αποτελεί τη μεγαλύτερη τιμή, γιατί εκτός από Ρεθυμνιώτης είμαι και Έλληνας.

Ως επιχειρηματίας εμπιστευόμουν πάντοτε τους νέους και ικανούς ανθρώπους με καινοτόμες ιδέες. Με τη δημιουργία του φορέα θα μπορέσω να πραγματώσω ένα μεγάλο μου όνειρο: να βοηθήσω νέους ανθρώπους να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να διευρύνουν τις γνώσεις τους. Να προετοιμαστούν με τις καλύτερες συνθήκες για να μπουν στην παραγωγή και να προσφέρουν στους εαυτούς τους και τον τόπο τους, σεβόμενοι τις μεγάλες αξίες του Λαού μας.

Είχα ανέκαθεν την πεποίθηση ότι πολιτισμός και τουρισμός πηγαίνουν χέρι χέρι. Το φυσικό κάλλος που διαθέτει η Ελλάδα μας είναι αναπόσπαστα δεμένο με τις ανθρώπινες παρεμβάσεις που σηματοδοτούν την εξέλιξη στο πέρασμα των αιώνων. Γέννημα-θρέμμα της Κρήτης το έμαθα αυτό από μικρός. Γι΄ αυτό και στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις δράσεις που προάγουν τον πολιτισμό και ανασύρουν τα μικρά και μεγάλα ίχνη της ιστορίας, όπως η ανασκαφή και το Μουσείο της Ελεύθερνας.

Λένε πώς ο τόπος είναι οι άνθρωποι. Είναι αλήθεια. Όμως και οι άνθρωποι είναι ο τόπος. Η μητέρα γη που γεννηθήκαμε και είδαμε το πρώτο φως της ζωής εμείς και τα παιδιά μας, χαράσσει κι αυτή τη δική της γραμμή στην παλάμη μας. Σε αυτή τη γη, που μας δίνει απλόχερα τους καρπούς της, και τους άοκνους εργάτες της, χρωστάμε μια ανταπόδοση. Να μην χαθούν σπάνιες ποικιλίες και να αναδειχθούν τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά. Η αγάπη για τη γη είναι το αγνό πάθος που μου κληροδοτήθηκε και με τη σειρά μου να το κληροδοτήσω.

Την προσφορά κάποιοι την ονομάζουν κοινωνική υποχρέωση. Για μένα είναι ιερό καθήκον προς αυτούς που έρχονται από το αύριο…